Şafak Vakti

Önsöz:
Olması gerektiğinden daha fazla ölümle yüzleşmiştim ki bu, bir insanın alışabileceği bir şey değildi.

Ancak, ölümle tekrar yüzleşmek, benim için garip bir şekilde kaçınılmazdı. Sanki felaketleri kendime çekiyor gibiydim. Defalarca kaçmama rağmen, peşimden geldiler.

Yine de bu sefer diğerlerinden çok daha farklıydı.

Korktuğunuz birinden kaçabilirdiniz; nefret ettiğiniz biriyle savaşmayı deneyebilirdiniz. Canavarlar... Düşmanlar... Bütün tepkilerim bu tip katillere odaklanmıştı.

Sizi öldüren birini sevdiğinizde, bu size hiç bir seçenek bırakmazdı. Nasıl kaçabilirdiniz, nasıl savaşabilirdiniz; yapacaklarınız, sevdiğiniz kişiyi incitecekse? Sevdiğinize verebileceğiniz tek şey, kendi hayatınız olsaydı, nasıl vermezdiniz?

Eğer o kişi gerçekten sevdiğinizse?